Season's greetings

Al even geleden dat er nog iets tevoorschijn kwam op de blog, als gevolg van een te drukke maand November. Met een korte werktrip naar België is het er niet van gekomen om nog iets te posten de voorbije weken. And what else is new, het is crazy busy op het werk dus we zijn volop aan het aftellen naar ons "groot verlof" binnen 2 weken want we knijpen er met Kerst en nieuw tussenuit richting Indonesië (Java en Bali). Zal dat deugd doen zeg :).

Vorig weekend hadden we een birthday boy te vieren, en aangezien deze een nieuwe voordeur kreeg hebben we er dan maar een birthday dash van gemaakt het hele weekend lang met een etentje zaterdag avond in China Club en een sunday brunch @ The Conrad. Voor diegenen onbekend met China Club, whenever in HK it is a must. Het is een exclusief restaurant (exclusief aangezien je lid moet zijn of iemand kennen die lid is om binnen te raken) in de Old Bank of China, een van de oudste "high rise" buildings van HK. Je vindt er kunstwerken vanuit China, Hong Kong en Taiwan en er worden ook vaak kunstveilingen gehouden. Het eten is er subliem en de service zeer vriendelijk.
Het avondje nog maar net verteerd hadden we op zondag afgesproken voor een birthday brunch in de Conrad. Opnieuw een nieuwe topper op de lijst, eerlijk waar beste brunch ooit. En voor de Belgen een opsteker want je vond er verse americain indien gewenst met frietjes en a la minute gebakken foie gras. Dus die fabeltjes van "Hong Kong da's allemaal Chinees eten", eeeeuuuh, not really.

Naar aanloop van Kerst lijkt het of in Hong Kong een heuse kerstbom ontploft is. Bloemenperkjes worden heraangelegd met witte en roze kerstrozen, malls worden somptueus versierd met kerstdecoratie, lichtjes in de bomen, kerstliedjes op straat, je kan er niet naast kijken of luisteren. Best een vreemd gevoel om zo zonder dikke jas en handschoenen tussen al dat kerstgedoe te lopen, maar wel leuk natuurlijk (je hoeft niet elke keer je een winkel binnenstapt je muts en handschoenen uit te doen, je sjaal weg te moffelen in je handtas en je jas open te ritsen vooraleer je stikt van de warmte).
Hieronder wat sfeerfoto's van de feestjes en het kerstgebeuren hier in Hong Kong...

 China Club

 Brunch @ Conrad

Yes also waffles...

Christmas tree @ conrad

Een van de vele set-ups in Pacific Place

Disney kerstinvasie @ Harbour City Kowloon

ook de golfkarretjes zijn in the mood

Discovery Bay in Christmas deco

Honkies are foodies

Nu mijn bezoek aan België stilaan dichterbij komt en ik me vanaf volgende week zaterdag een week lang kan laven aan de bron der Belgische kost kwam het bij mij op dat er op deze blog nog geen artikel gewijd werd aan de eetcultuur in Hong Kong.

En daar valt wel wat over te vertellen. Wij Belgen zijn als het op voedsel aankomt zeker niet zo snel tevreden te stellen. We tafelen graag en dat mag best even duren met een lange aperitief vooral en lang natafelen begeleid van de nodige digestiefjes. Maar we praten ook veel over eten en drinken. Recepten worden tussen vrouwen (en de occasionele mannen) gretig uitgewisseld. Het stoofvlees van onze oma's is onovertroffen en de recepten voor taarten en wafels zijn goedbewaarde familiegeheimen. Zo zitten Belgen in elkaar.

Hoe zit het nu met onze lokale Honkies? Wel, als je het zo bekijkt hebben we hier wel een paar dingen gemeen. Net zoals de Belgisch eetcultuur er een is van diverse keukens is dit hier ook zo. De Japanse, Vietnamese, Thaïse, Koreaanse en verschillende keukens uit China vormen een harmonieus geheel met de Westerse eethuisen (Italiaans, Frans, Brits,...). Maar die Westerse keuken kennen we zelf ook dus daar gaan we het niet over hebben.

Honkies zijn ook best een beetje kieskeurig op hun eten. De eetcultuur is enorm. Zowel 's middags als 's avonds wordt er veel uit eten gegaan. Tijdens de middag een snelle lunch met collega's, 's avonds wat langer met het hele gezin. Eten is hier net zoals in Belgie een sociaal gebeuren. Je eet niet enkel om je maag te vullen, je eet voor de ervaring op zich. Ook op de werkvloer wordt er over eten gepraat, keukens vergeleken en recepten uitgewisseld. Als er een collega op vakantie gaat is het de gewoonte dat hij of zij een lokale specialiteit van dat land meebrengt om met de rest van de collega's te delen. Zo heb ik al gedroogd varkensvlees gegeten uit Bangkok, kleine gerookte krabbetjes uit Japan, dadels uit Maleisië enz enz...

Zeggen dat je hier op eetgebied je draai niet vindt, da's echt geen excuus. Je hoeft zelfs geen rijst te lusten, er is hier altijd en overal voor ieder wat wils. Even wat illustratie:

We beginnen bij de traditionele lokale keuken, Dim Sum. Vrij vertaald betekent dit "touch your heart" wat eigenlijk zoveel wil zeggen als dat je dit voedsel enkel deelt met mensen die je dierbaar zijn. Dim Sum wordt vaak gegeten op officiële feestdagen in familieverband. Het maken van Dim Sums is een kunst en je dient een opleiding te volgen om volleerd master te worden.

 Van links naar rechts:
- steamed raddish: een soort grote radijs gemengd met vispasta en dan gebakken en gestoomd
- steamed pork buns: broodjes met binnenin gebarbequed varkensvlees
- steamed vegetable dim sum
- beef dim sum: zeer moeilijk te maken en nog moeilijker deftig te eten maar zeer lekker, binnen in de dim sum zit hete bouillon met rundsvlees
- shrimp dim sum

 Signature dish rice rolls: een beetje te vergelijken met een grote loempia maar dan met een zacht pastavel rond

Deep fried tofu hmmmm

Hierna trekken we verder naar de Japanse keuken bekend voor sushi, sashimi, tempura en tepan yaki

De Koreaanse keuken serveert ondermeer zeer lekkere noedelgerechten als Korean BBQ (zoals we aten in Shanghai). Elk Koreaans restaurant maakt ook z'n eigen Kim Shi. Dit is een soort van sla of kool die wordt gemarineerd en dan een bepaalde tijd in de marinade wordt gelaten. Een zich respecterend Koreaans restaurant serveert als hapje altijd diverse soorten. Hieronder een foto van de spicy Korean noedels met verschillende soorten vlees die ik vorige week at en de ricedish van collega Maicy.

De Shanghainese keuken is typisch Chinees. Vlees of vis (vaak stir fried) met gewokte groentjes en daarbij noedels of rijst. Maar in zoveel varianten dat je hier waarschijnlijk 10 jaar moet wonen om de hele menukaart af te werken.

 

Van de Thaise keuken kan ik jammer genoeg niet veel foto's tonen maar naar mijn smaak is dit een van de lekkerste die er is (misschien daarom dat ik geen tijd krijg om er foto's van de nemen :)) Met hun verschillende curries, vlees en visschotels en lekkere desserts is dit echt een topkeuken. Hieronder een foto van de fried chicken with cashew nuts and steamed rice.

Iets waar we het in Belgie dan toch nog beter doen zijn de desserten. Aziaten zijn daarenboven ook geen echte zoetekauwen, ze houden er niet zoveel van. Als dessert krijg je hier vaak een soort pudding (bijvoorbeeld mangopudding), een ijsje of, en dit was een primeur vandaag, Logevity buns. Dit laatste lijkt een beetje op een perzik en krijg je voorgeschoteld bij een verjaardag of feestelijk gebeuren. Het is een soort gestoomd broodje met binnenin lotuspasta en een gezouten eidooier. Een heuse caloriebom en een dooddoener na een al goed gevulde maaltijd, believe me.

 Groen= groene thee, oranje = perzik, blauw = black sesame

Longevity buns

Halloween madness...

31 oktober, en de Halloween gekte is helemaal losgebarsten in Hong Kong. Vooral dan in DB met het groot aantal aan expats die de Halloween gewoonte hebben meegebracht naar hier.
Al van vorige week kon je hier en daar versieringen zien opduiken aan de appartementen: halloweentaferelen op de ramen, versierde voordeuren, kostuumpjes die vrolijk hangen te drogen aan de wasdraad, pompoenen al dan niet met scary faces, versierde bushaltes en niet te vergeten.... de versierde golfkarretjes.

Even terzijde iets over die befaamde golfkarretjes hier in DB. Op het eerste zicht lijkt het iets waarmee je je 16-jarige puber thuis over het gras zou laten crossen, maar hier in DB zijn de golfkarretjes gegeerd goed. Gegeerd... en very pricy as well. Van het schattige mini-autootje (het enige waarmee je je hier buiten de benenwagen, de fiets of de bus mee kan en mag verplaatsen) zijn er slechts 500 exemplaren beschikbaar voor heel DB wat dus maakt dat mensen soms maanden (of jaren) op de wachtlijst staan om er eentje te bemachtigen. Now...let's talk price: wil je er eentje huren kan dit aan het zachte prijsje van 800 euro per maand (ja je leest het goed, hier huur je in Belgie een woonst voor). Wil je het echter kopen, wel zou Jeremy Clarckson van Top Gear zeggen "I prefer a Lamborgini any day of the week" aangezien de licentie (ja dus enkel de permit zonder wagentje) te koop zijn aan 200.000!!! euro. Alstublieft, dankuwel.

Maar bon, back to Halloween. In DB we go all out. De allerkleinsten als kleine skeletjes, prinsesjes, pompoentjes enz enz. Ook de tieners zijn opeens weer net kinds genoeg om toch nog voor 1 keertje deel te nemen aan de festiviteiten. Ook de honden ontsnappen er niet aan, de kostuums zijn haast beter dan de mensenversie.

De trick-or-treat bendes worden begeleid door welwillende ouders. En het moet gezegd, ook zij doen moeite (tot op het genante eigenlijk). Dat moeders er ook nog hip en jong willen uitzien I get it, maar als je meer moeite hebt gestopt in je eigen outfit dan die van zoon of dochter....euh mja sorry that's one leg too far.

Het DB management heeft er alles aan gedaan de families een onvergetelijke Halloween te bezorgen. De hele Central Plaza stikt nog steeds van het volk en op het main stage worden er optredens verzorgd. Ze hebben er zelfs de Bounty voor uitgehaald (het piratenschip) om de boel helemaal op te vrolijken. En uiteraard is een Halloween bij dik 25 graden altijd aangenamer dan bij kil herfstweer :)

Ter illustratie hieronder hoe DB erbij hangt ten tijde van Halloween. Have a very scary evening ya'll!

Om ter mooist versierde golfkarretjes

 



Take what you can, leave nothing behind

 

Our pride and glory, " The Bounty"

Sawasdee Bangkok: massages en tempels

Thailand is het land van de glimlach, zo was het ons toch verteld. En na onze eerste ervaring in Bangkok kunnen we dat ook oprecht beamen. De Thai zijn een zeer gastvrij, goedlachs en warm volk. Er is geen rush zoals in Hong Kong en alles gebeurt met een kwinkslag, of het nu op restaurant is of in het verkeer. We waren reeds grote fan van de Thaise keuken dus tijd om eens verder op ontdekkingstocht te gaan.

De dag van onze aankomst gingen we meteen voor de hardcore Bangkok experience: een avondje in de spa. We reserveerden er een couple-treatment van 4! uur. Voor het zachte prijsje van 60 euro/pp hebben we genoten van: een aromatische pressure massage (met een soort van warme kruidenstempels), een coconut scrub, honey and milk wrapping, balance oil aroma therapy massage en een green tea gezichtsbehandeling en dat in een oase van rust, kwestie van meteen even de stress van Hong Kong achter ons te laten.
Voor de liefhebbers: http://www.dahra-spa.com/ (uitgebaat door Nederlander John de Wit) en ten zeerste aan te raden.

Je kan niet in Bangkok zijn geweest zonder een paar tempels gezien te hebben, en die zijn er genoeg. Dus hadden we een prive-gids ingehuurd om ons wegwijs te maken tijdens de tweede dag van ons verblijf. We werden 's ochtends opgehaald aan het hotel en voor de ingang van Wat Phra Kaew (Temple of the Emerald Buddha) afgezet. De pracht en praal die hier te zien is valt met niets te vergelijken. Overal bladgoud, gouden beelden, muurschilderijen in alle maten en prachtige vormen. Hier vind je ook een mini-replica van Angkor Wat (Cambodja was ooit onder Thais bewind en aangezien de koning de echte Angkor Wat niet tot in Thailand kreeg bouwde hij hier een kleine versie). Naast Wat Phra Kaew bevindt zich het Royal Grand Palace and Royal Grand Temple, hetgeen nog voor ceremoniële aangelegenheden gebruikt wordt. Het koningspaar woont er al even niet meer.

Kort iets over de monarchie: de thai hebben een democratische monarchie (begin 20e eeuw vredevol overgegaan van de absolute monarchie) en kenden nog nooit een echte oorlog. De koning en koningin worden overal vereerd en graag gezien. Volgens de Thai (90% van de Thai is boeddhist) is de koning een reïncarnatie van Buddha en dient hij met het grootste respect behandeld te worden.

Na deze tempel bezochten we Wat Po (Temple of the Reclining Buddha) een van de oudste tempels in Bangkok. Nog belangrijker, deze tempel wordt gezien als de bakermat van de Traditionele Thaise Massage en Medicijnen. Het wordt er nog steeds onderricht en beoefend. Wij hebben dat uiteraard geprobeerd met een voetmassage (masseurs gebruiken een klein houten kegeltje om de drukpunten in je voeten te activeren).

In de namiddag gingen we aan boord van een long tail boat voor een toertje op de Chao Phraya Rivier om het dagelijkse leven aan de rivier in Thailand te bewonderen. Mensen wonen er nog steeds in (soms heel bouwvallige en instabiele) houten hutjes gebouwd op houten palen en elk jaar tijdens het floading season sneuvelen er wel een paar huizen.

We sloten onze dag af met een bezoekje aan de dessertenmarkt van Bangkok. Hong Kong mag dan wel uiteenlopend zijn qua keuken, desserts daar zijn ze allesbehalve sterk in. Thai daarentegen zijn er zeer bedreven in. We probeerden er de mango with sticky rice, coconut pancakes en meringue wraps.

Dit alles met dank aan onze gids voor iedereen aan te raden. (www.thaitourguide.com) 

Tijdens onze laatste dag dompelden we ons onder in een andere hardcore Thai experience, de Chatuchak Weekend Market. En ze verkopen hier werkelijk alles: kledij, boedhabeelden, aromatische olie, lampionnetjes, bloemen, zijde, ja...zelfs boksringen en machettes, ahum.

Onze eerste ervaring met Thailand was kort maar krachtig en tot slot van alles kunnen we zeggen dat het volledig onze verwachtingen heeft ingelost. Het is opnieuw een totaal andere cultuur dan Hong Kong of China. Het is een zalige laid-back city met enorm lieve mensen en een zalig lekkere keuken, ideaal voor een korte (of langere) rustgevende vakantie. We hope to be back soon!

 Chillen @ the pool

Wat Phra Kaew

The Royal Palace

Reclining Buddha

Boeddhistische novices in de leer (leven volgens 10 leefregels tot ze monnik zijn en volgens 247 leefregels leven)

Tour on the Chao Phra River

Daar komt de bruid...

Vorige week had ik het plezier en het genoegen uitgenodigd te zijn op mijn eerste Chinese Wedding celebration. Bruidspaar: collega Maicy en haar echtgenoot William. Maanden op voorhand ben ik ingewijd geweest in de tradities en gewoontes van een traditioneel huwelijk (kwestie dat ik op de dag zelf een beetje kon volgen). En wie denkt dat een huwelijk voorbereiden in België een berg werk is...think again! Een kort overzicht van het verloop van de dag:

Wedding invitation
Uitnodigingen zijn hier meestal nog zeer traditioneel (een beetje zoals 1 generatie terug in België). Speciaal detail: in de uitnodiging zit een klein rood envelopje met 10HKD als gift van het trouwend koppel om je te bedanken dat je aanwezig zal zijn op hun feest (de omgekeerde wereld inderdaad) en een bon die je bij een cake-shop in HK kan inwisselen voor een taartje als gift van de ouders van de bruid die hiermee tonen hoe trots en blij ze zijn dat hun dochter huwt.

Preparations
Dat de bruid voor het krieken van de dag bij de kapster en de make-up moet zitten, tot daar kunnen wij simpele Belgen nog volgen aangezien het bij ons voor de meesten hetzelfde is. Hierna kleedt de bruid zich in de traditionele rode Chinese wedding dress of Chengsam aangezien rood de traditionele kleur van geluk is. Hierin wacht ze haar bruidegom op bij zich thuis omringd door haar bruidsmeisjes.

Door games
Eens de bruidegom arriveert moet hij zijn bruid "verdienen". De bruidsmeisjes versperren hem de weg naar de bruid. Om de bruid te veroveren bereiden de bruidsmeisjes opdrachten voor die hij moet uitvoeren vooraleer hij de bruid te zien krijgt en mag meenemen om met haar te trouwen.

Tea serving ceremony
Chinezen hechten enorm veel waarde aan het betonen van respect. Daarom is het de gewoonte dat de bruid en bruidegom vooraleer ze huwen thee schenken aan hun ouders om hun dankbaarheid te tonen voor hun opvoedig en warden die ze van thuis uit hebben meegekregen. Bruid en bruidegom zitten hiervoor op hun knieën voor de ouders en bieden hen thee aan.

Signing of the wedding registration
De bruid en bruidegom vertrekken richting "stadhuis" zeg maar. Maar niet vooraleer de bruid zich voor de eerste maal heeft omgekleed (inclusief andere make-up en andere hairdo!). Het tekenen van de registration gebeurt voor de bruid in het wit. Na het tekenen van de huwelijksakte is het tijd voor foto's.

Even tussendoor iets over foto's. Bij Chinezen is het ook de gewoonte om pre-wedding pictures te nemen. Voor het huwelijk zeg je? Jep! Maanden voor het huwelijk worden er meestal verschillende fotosessies gehouden bij een professionele fotograaf met (nog andere!) trouwjurken op verschillende locaties. Deze foto's worden meestal afgespeeld op groot scherm in de feestzaal tijdens het huwelijksdiner. Maicy en William vlogen hiervoor zelfs naar België om een sessie te doen in het station van Antwerpen.

Wedding reception
De hele stoet trekt richting feestzaal want inmiddels is het tijd voor de trouwreceptie. En ja hoor....de bruid wordt opnieuw in een ander kleedje gestoken en opnieuw gekapt en opgemaakt. Tijdens de receptie komen alle gasten toe en worden er foto's gemaakt (in groep, apart,...) met alle gasten die toekomen. Tijdens de receptie krijg je huwelijkstaart (ja vooraf en niet achteraf) en een paar dim sums als hapje.

Wedding gifts
Hoeveel geeft je nu aan een huwend koppel hier in China? Wel... dat hangt ervan af: hoe dicht sta je bij het koppel, ken je we allebei of slechts 1 van beiden, ben je familie of een college, in welke zaal wordt het feest gegeven, ...

Ben je slechts op de receptie gevraagd en ben je geen familie dan wordt je meestal geacht zo'n 400 a 500 HKD te geven op z'n minst (ongeveer 50 euro). Ben je echter op het avondfeest gevraagd ligt dit voor niet-familieleden tussen de 700 à 1000 HKD (80 à 100 euro). Het geld wordt meestal overhandigd in de vorm van cash geld in een rode! enveloppe of een gift cheque die je bij je bank kan afhalen.

Nog een gewoonte bij Chinezen: bij het afgeven van je cadeau wordt gevraagd of je genodigd bent door de bruid of bruidegom want gifts worden dus gesplitst en ook genoteerd!

Wedding diner
Geen dansfeesten, geen fuiven, wat belangrijk is op een Chinees huwelijk is het eten en de kwaliteit ervan. Wat stond er bij ons op het menu: glazed baby pork/ scallops/ fried crab meat/ stuffed eggplant with chicken/ abalone (off course!)/ steamed fish/ chicken with vegetables/ shark fin soup/ rice & noodles and desert. Ik liet me vertellen dat dit een heel traditioneel menu is omdat alle gerechten in het Chinees vertaald geluk of liefde symboliseren. Na het dessert komt er een grote schaal appelsienen op tafel, een gebaar van het koppel om te zeggen dat je het "geluk" (sinaasappel staat hier symbool voor) mag meenemen naar huis.

Het koppel heeft echter geen tijd om te eten. Tijdens het eten kleed de bruid zich nog 2x om, 1 keer terug in het wit om haar intrede te maken en daarna nog eens in een rode bruidsjurk. Tijdens het dragen hiervan gaan de bruid en bruidegom van tafel tot tafel om met iedereen te toasten. Hierbij draagt de bruid ook al het goud dat ze van haar ouders, schoonouders en familie heeft gekregen (en hierna waarschijnlijk nooit meer zal dragen). Er worden ook speeches gegeven door bruid en bruidegom, spelletjes georganiseerd om prijzen uit te delen aan de gasten en opnieuw thee geschonken aan de belangrijkste "sponsors". Toen ik aan Maicy vroeg hoe ze het eten vond zei ze "geen idee eigenlijk ik heb enkel de haaienvinnensoep gegeten."

Om 11 uur 's avonds is het feest ten einde (neen, er wordt niet gedanst) en doen bruid en bruidegom iedereen uitgeleide uit de zaal. Voor mij een superleuke ervaring, maar als ik mag kiezen, I'll prefer my own wedding any day :)

Hieronder wat foto's van de grote dag van Maicy en William:

Bij aankomst aan het huis van de ouders van William voor de theeceremonie (Maicy in traditionele kledij)

William krijgt zijn bruid te zien na de door games bij Maicy thuis

De photo wall in de zaal

Maicy en William tijdens de receptie

Bij het verlaten van het stadhuis na het tekenen van de huwelijksakte

Toasten aan elke tafel (Maicy draagt alle gouden juwelen die ze heeft gekregen ter ere van haar huwelijk)

De zaal versiert met pre-wedding pictures

Hiking season is open again!

Jaja, het hangt in de lucht. Of beter gezegd, de vochtigheid hangt niet meer zo hard in de lucht. Vanaf oktober begint het droge seizoen, en we hebben ons laten vertellen dat de komende 2 maanden ontzettend aangenaam zijn. Veel minder vochtig, nog steeds zeer aangename temperaturen en veel zon.

Aangezien we gek genoeg waren om ons reeds in volle regenseizoen met 100% vochtigheid aan hikes te wagen, hebben we dit weekend dan maar dubbel geprofiteerd.

Zaterdag een hike naar Mui Wo vanuit Discovery Bay langs Philippine village en het klooster naar omhoog om dan terug af te dalen naar Silvermine Beach in Mui Wo. En op zondag een stevige klim naar de Lookout Point en van daaruit verder omhoog tot op het hoogste punt van Discovery Bay. Enjoy the pictures!