zondag 16 november 2014

Toch liever suikerbonen...

We hebben een drukke periode bezoekjes achter de rug. Begin november was het de beurt aan Hein en Katrien gevolgd door papa.We denken dat onze bezoekers zeker hebben kunnen ervaren hoe er wordt geleefd en gewerkt in Hong Kong: het tempo ligt hoog maar goed, work hard, play hard zullen we maar zeggen.

We zeulden hen mee naar alle mogelijke hoeken van Hong Kong of het nu voor sightseeing was of voor een hapje of een drankje. En ook voor ons is dat altijd een leuke manier om weer even stil te staan bij de fantatische stad waarin we leven en wat een voorrecht het is om Hong Kong onze thuis te mogen noemen for the time being. Zoals alle leuke verhaaltjes en bezoekjes kwam er ook een eind aan en inmiddels zijn we weer met z'n tweetjes.

Spannende tijden op het werk, onze collega Beryl is zopas bevallen van een zoontje...happy times! Maar toch is het in Hong Kong beetje anders dan in België. De meeste mensen bevallen hier in een public hospital. Helemaal niks ergs mee, de zorg is er even goed dan in een privéhospitaal, al is het grootste verschil natuurlijk het prijskaartje. Dat, plus de hoeveelheid privacy die je krijgt. In een privé-instelling ligt je alleen op de kamer, in een public hospital met een stuk of 8 mama's op 1 ward zoals ze dat hier noemen (netjes gescheiden met gordijntjes maar dat houdt het geluid van jankende baby's 's nachts natuurlijk niet tegen). Er zijn vaste bezoekuren, ook voor de papa dus voor het grootste deel van de dag sta je er alleen voor. Meestal sta je na 2 nachten ook buiten met je baby (hieraan kan België dan weer een lesje leren) en wordt je verder opgevolgd thuis. Kostprijs voor de bevalling? Gratis op vertoon van je HK identiteitskaart!

Toen ik vroeg hoe de baby heette kreeg ik zeer verbaasde blikken. In België wordt er maanden op voorhand al druk gedaan over namen kiezen en geboortekaartjes maken. Hier in Hong Kong geen geboortekaartjes en ook niet meteen een naam. De ouders hebben 30 dagen de tijd om een naam te kiezen en het kleintje te gaan registreren. Het kiezen van de naam hangt meestal samen met de datum en het jaar waarin de baby geboren wordt en vaak wordt er ook een soort "name specialist" geraadpleegd die in functie van geboortedatum en afstamming van de ouders de meest "fortunate" naam kiest. De Westerse naam mag zelf gekozen worden eens het kind er oud genoeg voor is, meestal ergens rond hun 12-16 jaar.

Dus: geen geboortekaartjes, geen namen, geen kraambezoek en ook.... geen suikerbonen. Ik trok schotels van ogen toen ik de dag erna in de pantry binnenkwam en een zeer indringende geur merkte. Neen, in plaats van suikerbonen wordt er door de ouders een soort van "welkomscadeau" afgeleverd op het werk. Dit bestaat uit grote potten "pork and eggs in vinegar and ginger" (opgelegd varkensvlees en eieren in azijn en gember).  De combinatie van azijn en gember zorgt ervoor dat je de "innerlijke mens" versterkt en is goed voor je ingewanden en je bloedwaarde. Het is een teken dat de ouders een gezond kind hebben gekregen en dat ze blij zijn dit te kunnen delen. Al had ik even blij geweest met een geboortekaartje en een doosje suikerbonen, want de geur bleef nog dagen hangen...En het zicht ervan is ook al niet veel beter, have a look :-)



Geen opmerkingen:

Een reactie posten