Op de eerste dag waren we na onze tussenstop in Hanoi (Vietnam) tegen de avond in Siem Reap. De tuk-tuk van het hotel bracht ons voor 1 dollar waar we ook naartoe wilden. En waar wil een toerist naartoe in Siem Reap op de eerste avond? Off course, richting Pub Street. De neonverlichting en mengelmoes van pubs is kitch maar tegelijk ook gezellig. De geur van alle soorten Aziatische en Westerse keuken vullen je neus. Voor de echte durvers staan er ook straatkarretjes met hierop te koop: gegrilde kleine addertjes en de lokale specialiteit: gefrituurde spinnen (we hebben het niet geprobeerd, dat ging nu net iets te ver). Wij gingen voor de Khmer BBQ. Een soort piramidevormige BBQ die midden op tafel wordt gezet gevuld met kokend water (waar je de noedels en groenten in kookt). Op het middengedeelte grill je het vlees. Slang (beetje taai), krokodil (smaakt wat zoals kip), struisvogel en van die exotische diersoorten maar eigenlijk best lekker.
Dag erna ging de wekker vroeg af, de gids kwam ons afhalen om 6 uur 's ochtends richting Tonle Sap Lake. Tonle Sap is een van de grootste meren ter wereld. Vogels van over heel Cambodja en Vietnam komen hier naartoe in de Bird Sanctuary tijdens het droge seizoen in hun zoektocht naar water en voedsel.Op dit meer vind je verschillende leefgemeenschappen die op drijvende hutten op het water wonen (er was zelfs een drijvende kerk). De meeste van deze mensen zijn vissers die hun dagen doorbrengen in hun bootje op het water en dan de opbrengst doorverkopen aan de tussenpersonen die het verder verdelen naar de winkels en restaurants. In het droge seizoen kan er ook een beetje aan landbouw gedaan worden maar het hoeft geen uitleg dat deze mensen behoren tot de armsten in Cambodja. De tour die wij volgden maakt deel uit van het ecotoerisme, waar het geld dat je betaalt terugvloeit naar de dorpsgemeenschappen. Bijvoorbeeld om kinderen de nodige inentingen te geven of hen naar school te sturen, vrouwen op te leiden en huizen die beschadigd geraken te kunnen herstellen. Tijdens het regenseizoen stijgt het waterniveau hier tot 10 meter. Dan verhuizen de drijvende gemeenschappen naar hoger gelegen gebieden om als het weer droger wordt terug te keren.
Dag 3 wederom wekker om 5.30, op weg richting zonsopgang bij Ankor Wat. Voor wie teveel naar jungle book heeft gekeken zoals ik deed het wat vreemd aan te zien dat de tempels niet in de jungle maar wel in een soort van groot bos staan. Maar het was de early rise and shine zeker waard. De oranjerode zon zien opkomen achter de torens van Ankor Wat moet iedereen in z'n leven meegemaakt hebben. Gelukkig hadden we de tuk-tuk voor de hele dag die ons van de ene tempel naar de andere bracht. In de brandend hete zon is het beklimmen van en rondlopen op de tempels al vermoeiend genoeg, en de tempels liggen toch een aantal kilometertjes uit elkaar. Ook Bayon (tempel met de 216 gezichten) en Ta Prohm waar de bomen over en tussen de tempels zijn gegroeid (bekend van Indiana Jones en Lara Croft) mochten niet ontbreken. De bouwwerken zijn immens in oppervlakte maar ook qua oog voor detail. Jammer genoeg heeft de Khmer Rouge veel vernieling aangebracht aan de tempels (hoofden van Buddha's werden afgehakt en tempels beschoten) maar gedurende de laatste jaren is er geïnvesteerd in de restauratie ervan. Bij de ingang van elke tempel word je eraan herinnerd hoe vers de gruweldaden van de Rode Khmer nog zijn. Slachtoffers van landmijnen spelen hier met de steun van hulporganisaties en sponsors muziek in een poging om zonder bedelen een menswaardig bestaan te kunnen opbouwen. En het zal ook nog even duren vooraleer Cambodja verlost is van de landmijnen (langs de paden word je er voldoende aan herinnerd op de paden te blijven en niet af te dwalen)
