woensdag 22 oktober 2014

Een fijn weerzien met mama...en Japan!

De laatste week van september en eerste week van oktober hadden we mama te gast. Aangezien ze nu al voor de tweede keer naar HK kwam en HK nu ook niet zo groot is bedachten we een leuke trip om samen te doen. Aangezien we zo vol lof waren over Japan na ons eerste bezoek in april dit jaar krulde mama haar neus om dit voor zichzelf eens te kunnen zien. Dus zo gezegd en gedaan en de 5-daagse naar Japan werd geboekt.



We verbleven deze keer in een andere stad van de Kansai regio: Osaka. Vanuit Osaka hebben we dan een aantal dagtrips gedaan.



De tweede dag van ons verblijf reden we per trein naar Nara, de hoofdstad van de regio voor dit Kyoto werd. We wandelden er op ons gemakje door het Nara park waar we de hertjes eten gaven (ze hebben wel bijna Bruno zijn t-shirt opgegeten want het zijn nogal opdringerige beestjes). Buiten de mooie Isuien garden gingen we ook binnen in de oudste tempel van Japan, de Todaiji Temple met het grootste gouden Buddha beeld.

's Avonds aten we in een lokale pub in Osaka. Het kostte ons wat moeite om dit adres uit de Lonely Planet te kunnen vinden (in een kelder) maar het was de moeite. Je zit neer op lage krukjes (of te tatami) rond de chef die maakt wat je wil (van de dagvoorraad sashimi tot lekkere inktvis of yakitori).

 Isuien Garden
 Todaiji Temple
 Pub food: je krijgt het eten op een plankje van de kok en neemt het er zelf af
 
De dag erna was het tijd voor onze eerste Shinkansen trip: een ritje op de Japanse sneltrein. We moesten ongeveer 350km afleggen naar Hiroshima vanuit Osaka en stonden er op...exact 86 minuten! De treinen zijn tot op de minuut getimed en nooit !!! (NMBS hoort u dit goed) te laat.
Eens aangekomen in Hiroshima wandelden we door het Peace Park naar de Atomic Bomb Dome. Dit is Unesco erfgoed en ook het enige gebouw dat nog behouden is van voor de atoombom ontploffing (ook al ontplofte de bom zo goed als boven het gebouw het geraamte staat er nog). Je zou denken "ok hier word ik niet zo vrolijk van" maar eigenlijk is Hiroshima (al heeft ze een droevig verleden) best een aangename stad: mooie parken met veel groen, brede lanen en vriendelijke mensen.
Uiteraard kan je niet naar Hiroshima zonder ook een bezoekje te brengen aan het museum maar rondlopen in de nieuwe stad is zeker de moeite.

 De shinkanzen naar Hiroshima
De atomic bomb dome in het Peace Park


Even rusten in de Shukkeien Garden
 
Tijdens onze voorlaatste dag trokken we nog eens naar Kyoto, om mama te laten zien wat ze er nu zo mooi aan vonden en ook om nog enkele dingen te zien die we vorige keer hadden moeten overslaan. We bekeen er de Golden Pavilion, aten oesters en octopusballetjes in de Nishiki market en winkelden een beetje in de Higashiyama buurt terwijl mama de temple bezocht.
 
's Avonds beklommen we (per roltrap) de Umeda Skybuilding waar Bruno en ik helemaal tot op de top gingen om er te genieten van een heus uitzicht over Osaka. We aten op de ground floor van het gebouw overheerlijke Okonomyaki waarvoor Osaka gekend is. Voor de liefhebbers: dit is een soort dikke pannekoek van noedels, ui, kool en afhankelijk van wat je wil zeevruchten of varkensvlees overgoten met een heerlijke BBQ saus en mayonaise. Ja, dat vult! En da sake erbij was zeker niet mis.
 
 De Umeda skybuilding
 Golden Pavilion
Gezellige straatjes in Higashiyama buurt

"balletjes" in de Nishiki market: het deeg wordt in een soort diepe poffertjespan gegoten, stukje inktvis erin en dan heel vakkundig en vooral snel omgedraaid zodat je dus balletjes krijgt.
 
De laatste dag in Osaka beklommen we nog het fort naar Osaka Castle, dat reeds 3 keer heropgebouwd werd na de vele oorlogen tussen de verschillen landsheren vroeger en een paar branden. Buitenkant zeker de moeite, museum binnen voor de liefhebbers.
 



En daarmee zat de vakantie er jammer genoeg weer op. Genoeg krijgen zullen we van Japan niet snel en we plannen zeker nog een bezoekje terug! Maar nu eerst nog een beetje werken (kwestie dat we de reismicrobe kunnen blijven bekostigen)

zondag 12 oktober 2014

Zeil je voor het eerst...

Wat krijg je als je een handjevol Belgen overgiet met een sausje van Latino's? Juist ja! One big fat Mexican birthday party!

Voor mij een eerste junk boat feestje ter ere van de verjaardag van onze vrienden Yasser en David.
Een leuk uitje voor wanneer het vochtige, plakkerig warme seizoen plaats ruimt voor aangenaam en warm (maar droog) zomerweer.

Je kan in Hong Kong de zogenaamde junk boats huren in alle soorten en maten. Je huurt deze voor een hele dag of voor een avond (night junk).
Eten is voorzien, drank en muziek moet je zelf verzorgen, in het geval van Zuid-Amerikanen volop salsa en meringue, olé!

We deden ons tegoed aan de zelfgemaakte mojito's van Yasser (echt niemand maakt ze zo lekker) en we vulden onze maagjes met heerlijke nacho's  en burrito's van Little Burro in HK. Er zijn wel wat Mexicaanse restaurants te vinden hier, maar deze loopt toch weg met de prijs voor beste guacamole.

We vaarden uit naar Lamma island voor een eerste plons in het water en zetten daarna koers nabij Stanley voor de rest van de namiddag.

Of hoe je door een dagje ronddobberen beseft hoe zalig het leven hier in Hong Kong kan zijn tijdens de weekends waar niets moet en alles mag. Zeker als je kan genieten van wederom een mooie zonsondergang en beseft dat het intussen in België volop herfst is :-)

 The master of Mojito @ work: let u vooral op de schort!

Swimmimg @ Stanley

Group pic 

Enjoying the quality time

When the sun sets on a beautiful day

maandag 6 oktober 2014

Occupy Central - is it not our battle?

Als je als Belg het land verlaat om elders te gaan wonen ben je blij om de politieke deur even achter je dicht te trekken. Ook al blijven we hier via de media het politieke gebeuren in België volgen, je hoeft het je niet echt aan te trekken (stiekem ben je blij en opgelucht dat je er even geen deel van hoeft uit te maken) ... tot het ook op politiek vlak begint te stormen waar je woont.
 
Hong Kong, anders zo "rustig" werd in de nacht van zondag 28 september opgeschrikt door de protestbeweging van Occupy Central. Er waren al geruchten dat er protest zou komen naar aanleiding van 1 oktober (de National Day in China) maar tot voor kort hadden we er nog niet veel van gemerkt. Duizenden mensen, waaronder veel studenten, marcheerden van Central over Admiralty (waar de gebouwen van de rergering zich bevinden) naar Wan Chai. Velen brachten de nacht door op straat. Opmerkelijk aan het protest? Er sneuvelde geen enkel winkelraam, er werd niet met stenen gegooid of auto's in brand gestoken. Hordes mensen op de been en nergens schade (beter zelfs, de protestbeweging deelde 's nachts overal vuilzakken uit zodat er ook geen afval op straat zou achterblijven). Des te groter was ieders verwondering dat de politie besliste traangas in te zetten om de protestanten uit elkaar te drijven. Met zelfgemaakte brillen en paraplu's probeerde men zich ertegen te verzetten, vandaar dat het protest later de naam "Umbrella Movement" kreeg.

 
Politie zet traangas in tegen de protestanten die zich proberen af te schermen met paraplu's

Even kort intermezzo: waar gaat het juist om? Toen Hong Kong werd overgedragen aan China door de Britten werd aan Hong Kong een democratisch regime beloofd door China. China heeft echter de spelregels veranderd want bij de volgende verkiezingen in 2017 mogen kandidaten niet meer democratisch worden voorgesteld maar wil China bepalen op welke kandidaten er kan gestemd worden. Zij vinden dit democratisch, Hong Kong niet. Al deze kandidaten dienen immers grondig gescreend te worden door de Chinese Volkspartij en zullen bijgevolg allemaal pro-Beijing minded zijn. Het is net hetzelfde als dat je zou zeggen: "Bij de volgende verkiezingen in België kan je kiezen tussen een kandidaat van partij paars, partij paars of partij paars". Keuzevrijheid??
 
Maandagmorgen? Chaos in Hong Kong. Geen busverkeer, geen taxi's, scholen sluiten hun deuren en sommige mensen raken niet op het werk. Ikzelf werk in Wanchai en had er een hele klus aan om via de metro op het werk te raken (want werkelijk IEDEREEN wil op de metro). Intussen hadden we mama op bezoek die grotendeels een streep door haar programma moest trekken omwille van het feit dat er op de helft van het eiland geen bussen of taxi's reden. Ze raakte in de namiddag nog net terug van Stanley tot in Wanchai maar de taxichauffeur weigerde om haar naar Central te brengen (wederom iedereen de metro op).

 


Lege straten in Wanchai waar het normaal gezien krioelt van
 
de bussen en taxi's (getrokken van op de footbridge aan de office waar ik werk)
 

Dinsdagmorgen? Scholen blijven gesloten en nog steeds geen bussen of taxi's. Gelukkig is de metro inmiddels wat beter georganiseerd en is er extra personeel ingezet om iedereen tijdig te krijgen waar ze moeten zijn. Intussen blijken er ook bij de collega's grote voorstanders te zijn van de Occupy Central of Pro-Democracy beweging. Velen verschijnen met kleine oogjes op het werk omdat ze maandagavond ook uren op straat hebben doorgebracht.
 
Het draait hier niet enkel om de volgende verkiezingen, de wortels zitten veel dieper. Want als de verkiezingen niet meer democratisch kunnen, wat is dan het volgende?: de freedom of speech? freedom of assembly? freedom of information? Allemaal dingen die wij als Westerling als normaal aanschouwen maar in China niet de gang van zaken is. Er is geen freedom of speech, niemand durft te spreken want deze mensen dreigen opeens te "verdwijnen". Er is geen freedom of assembly, remember Tienanmen? Er is geen freedom of information: facebook is niet toegankelijk in China.
 
Nog straffer, China had de voorbije week de handen vol om artikels over Hong Kong ontoegankelijk te maken voor Chinezen. Of indien dit niet lukte werd de foto bijgewerkt of de titel veranderd. Een van de titels in een Chinese krant las: "Thousands of students on the streets in Hong Kong to celebrate the National Day of China" (euh, not really).
Honderden artikels werden door China geblokkeerd of de inhoud ervan werd gewijzigd.
Chinezen die een uitstap naar Hong Kong hebben geboekt worden niet doorgelaten aan de grens, groepsreizen uit China naar Hong Kong worden gecancelled. China heeft heilige schrik dat de Chinezen doorhebben welk tafereel er zich afspeelt en ook meer autonomie zouden vragen binnen China.

Vanaf woensdag besloten wij het protest even te laten voor wat het was een er tussenuit te trekken naar Japan maar ook daar bleven we de protesten volgen. Op 1 oktober (National Day) kwam het tot handgemeen tussen de protestanten en zogenaamde Anti-Occupy movements. De vechtersbazen verplaatsen zich in heuze knokploegen met maskers om hun gezicht te bedekken. Politie was nergens te bespeuren om de orde te handhaven. Meteen deed de geruchtenmolen de ronde dat China de Triades (Chinese maffia) had opgetrommeld om de protestanten angst aan te jagen. Beloofde gesprekken tussen studentenbewegingen en de overheid werden afgeblazen en het was terug naar af.




gewonde protestant na een aanval door een van de knokploegen
 

De Chief Executive van Hong Kong (er zelf van beschuldigd niet meer dan een marionet te zijn van Beijing) houdt intussen voet bij stuk. Meer nog, hij stelt een ultimatum tot zondag. Daarna zullen alle mogelijke middelen worden ingezet om de manifestanten te verwijderen en de mensen terug aan het werk te laten gaan.

Inmiddels zijn we dinsdag. Het protest is grotendeels verwaterd, nog niet alle wegen zijn terug open maar de scholen zijn inmiddels wel terug actief en her en der zie je alweer een taxi en een bus rijden. Vandaag is een eerste overleg gepland tussen de Pro-Democracy beweging en de regering. Beijing heeft geen haartje toegegeven aan het protest.

Wat betekent dit voor Hong Kong? Gaan we hier naar een scenario zoals in Beijing? Zal de volgende generatie Hong Kongers niet meer dezelfde verworven rechten kunnen genieten als de huidige? Wat betekent dit voor alle internationale bedrijven die zich hier hebben gevestigd in de wetenschap dat Hong Kong het perfecte huwelijk was tussen Oost en West?

Het wordt afwachten naar de toekomst. Maar Beijing is oppermachtig. China is groot, te groot. Er zijn zoveel Chinezen en Hong Kong is zo klein. Als tijdelijke bewoner hier zou je kunnen zeggen dat dit niet jouw strijd is om te voeren, maar je woont er wel tussenin dus automatisch ga je er ook je mening over vormen. Ik heb sympathie voor de studenten die durven opkomen voor hun toekomst. Niet voor de eerste keer brengt een kleine rimpel op het water een veel grotere golf teweeg (remember de studentenbeweging "Leuven Vlaams" in België). China zal dit niet kunnen negeren, ze hebben niet alle foto's en artikels offline kunnen halen. Dit zal hen nog parten spelen, Hong Kong is de luis in de pels geworden van China en zal hopelijk als inspiratie dienen voor andere gebieden onder druk (Tibet, Mongolië, maar ook Taiwan). Until then Hong Kong, stay strong!