En zo begint alles zich zo een beetje voor de 2e maal af te spelen voor ons nu we al even aan ons tweede jaar hier bezig zijn. Voor de tweede keer hebben we hier bijna het regenseizoen overleefd (hout vasthouden dat er nu in september geen bakken water meer uitvallen of een taifun op de loer ligt ergens). Volgende week voor de tweede maal Mid-Autumn festival: het festival van de lantaarntjes voor de kinderen en de mooncakes en fruitmanden die ons kantoor in overvloed bereiken.
Zo heb ik voor het eerst "mangosteen" gegeten. Het heeft niets te maken met mango of met een steen. Het is een kleine bolsterachtige vrucht met binnenin wit en zoet vruchtvlees en het is overheerlijk.
Eind september voor de tweede maal bezoek van la mamma uit België en eveneens voor de tweede maal een bezoekje aan Japan (dit keer Osaka).
Soms zitten we zoal eens te filosoferen hoe het leven in Hong Kong ons veranderd heeft of onze blik heeft verruimd. Zo zijn er wel een aantal dingen die ons opvallen:
- Hong Kong is VEILIG: ik betrap er mezelf meer dan eens op dat ik mijn handtas ergens laat staan terwijl ik een koffie ga bestellen of terwijl ik in de supermarkt nog snel even de andere rij in loop omdat ik iets vergeten ben. Geen mens die er raar van opkijkt. Daar zou ik in België toch wel 2 keer over nagedacht hebben eer ik dat zou doen
- Roltrappen zijn normaal, anywhere en anytime: aan de supermarkt, aan de metro, in de mall, op straat (van het gelijkvloers naar de eerste verdieping), ... We zijn dan ook selectief blind geworden voor het gebruik der trappen. Soms zijn er zelfs geen trappen maar als ze er zijn worden ze niet of amper gebruikt (behalve als we na een vlucht van 14 uur naar België eens dringend onze benen moeten strekken en toch maar de trap nemen in de luchthaven)
- Hong Kong is dé city of convenience: boodschappen worden aan je deur geleverd (hip hoi voor het niet meer sleuren met het water, waspoeder en melk), openbaar vervoer is meticuleus georganiseerd: als de ferry 2 minuten te laat is worden die 2 minuten vertraging gevuld met excuses van de ferrymaatschappy en voor 3 euro sta je met een taxi op een mum van tijd waar dan ook je wil zijn, restaurants en bars zijn er in overvloed waardoor je je nooit ofte nimmer verveelt maw er is altijd wel iets te doen, ...
- Een domestic helper is niet iets voor de upper class: als je met 2 uit werken gaat (believe me de 38-uren week is een lachtertje hier) en van 's ochtends tot 's avonds uit huis bent val je op je knieën van dankbaarheid bij het zien van een opgeruimd en gepoetst appartement en versgewassen lakens op het bed en gestreken kledij in de kasten. Er is de laatste tijd heel wat te doen geweest over de onmenselijke behandeling van de live-in helpers (sorry maar de waarheid: vooral bij de Chinese gezinnen) en hun leefomstandigheden. Meestal zijn het Fillipijnse meisjes die thuis geen geld of vooruitzichten hadden en dus als domestic helper naar HK komen. Maar uiteraard zijn dit geen "dingen" en dien je hen fair en eerlijk te behandelen. Onze Catherine is goud waard, dat staat vast (al krijg ik het haar niet aan haar verstand gebracht dat wij niet "mam"en "sir" noemen). Salut en de kost dienstencheques!
- Hong Kong is een paradijs voor hikers: city life? Ook ja maar mijn god wat zijn er hier mooie wandelingen te doen. Bruno heeft het hiken helemaal ontdekt en gaat nu steevast op zaterdag mee met een groepje fanatiekelingen. Net zoals "de 20 km van Brussel in BE" hebben we hier events waar een heel jaar naartoe geleefd en gewerkt wordt. Er wordt nu naarstig getraind voor onder andere de Maclehose trail (geen lachtertje want dit is een allesbehalve plat parcours, zoek het maar eens op) en de stairmasters (de naam zegt het zelf, bergop en bergaf en goed voor de kuitjes)
Daarbuiten hebben we er op een klein anderhalf jaar tijd al prachtige reizen op zitten die we vanuit België waarschijnlijk over 10 jaar hadden moeten spreiden (zowel voor de portemonnee als voor de afstand). Vanuit Hong Kong geraak je werkelijk overal in Azië en dit op enkele uurtjes vliegen. We zijn er nog lang niet op uitgekeken. Ons to-do lijstje zijn we flink aan het afwerken al komen er telkens weer dingen bij :-)
Binnenkort komen er waarschijnlijk wel eens een aantal foto's online van Bruno zijn hike verslaving, kwestie dat we jullie deze mooie beelden niet willen ontzeggen.
In tussentijd hieronder een foto van onze part-time hond Max. We zijn er intussen uit dat er momenteel geen full-time tweede hond kan bijkomen. Max is de hond van mensen bij ons wat verder in Discovery Bay maar jammer genoeg hebben ze eigenlijk geen tijd om met hem te wandelen. En daarvoor hebben wij ons met plezier opgegeven. Gezin blij, wij blij met nieuwe wandelgezelschap en Max blij (en moe vooral).
